Prawidłowe pisanie wymaga znajomości podstawowych zasad gramatycznych oraz ortograficznych. Czasami jednak zdarza się, że pomimo odpowiedniej wiedzy popełniamy błędy w zapisywanych przez nas zdaniach. Przypadłość ta określana jest jako dysortografia. Powodują ją rozmaite zaburzenia wzrokowe oraz słuchowe, z którymi coraz to częściej borykają się dzieci już na początkowym etapie edukacji. W jaki sposób możemy rozpoznać dysortografię u naszego malucha?
Czym jest dysortografia?
Dysortografia jest to zaburzenie w czynności pisania, polegające na popełnianiu błędów ortograficznych przy jednoczesnej znajomości zasad prawidłowej pisowni wyrazów. Może ona objawiać się również niepoprawnym zapisem słów, które brzmią inaczej niż ich poprawna stylistycznie forma, na przykład, gdy pisze się „w”, a słychać „f”.
Dysortografia jest określana jako specyficzna trudność w czytaniu oraz pisaniu, która często występuje także z innymi zaburzeniami, takimi jak wady mowy, dysleksja lub dysgrafia, jednakże może występować również oddzielnie.
Podkreślmy raz jeszcze, że nie wynika ona z niedostatecznego poziomu wiedzy dziecka. Powodują ją zaburzenia narządu wzroku oraz słuchu, które są niezbędne do prawidłowego czytania oraz pisania. Co więcej, przypadłość ta może powstawać na skutek wrodzonych lub nabytych uszkodzeń ośrodka układu nerwowego, czynników genetycznych, przebytych chorób mamy podczas ciąży lub komplikacji w trakcie porodu.
W jaki sposób rozpoznać dysortografię u dziecka?
Dysortografia może pojawiać się już w wieku przedszkolnym, jednakże najczęściej jest diagnozowana, gdy dziecko rozpoczyna naukę w szkole podstawowej. Tam też poznaje pierwsze zasady poprawnej pisowni, najczęściej uczy się również płynnie czytać.
Objawy świadczące o dysortografii to:
- nagminne popełnianie przez dziecko podstawowych błędów ortograficznych, w tym także zły zapis wyrazów, w których występują litery takie jak: rz, sz, dz,
- opuszczanie niektórych liter w wyrazach lub też łączenie przyimków z rzeczownikiem,
- mylenie wyrazów, które inaczej się wymawia, a inaczej pisze,
- trudności w literach, które są do siebie podobne: a-o, b-p, m-n oraz g-d.
