Zaparcia pojawiają się wtedy, gdy przez dłuższy czas treść jelitowa pozostaje w obrębie przewodu pokarmowego. Za odpowiednie uważa się oddawanie jednego stolca raz dziennie, jednak w praktyce do osób o prawidłowym wypróżnianiu można jeszcze zaliczyć te, które robią to co najmniej 3 razy w tygodniu, pod warunkiem, że oddawany stolec ma prawidłową barwę, konsystencję oraz objętość. Jakie są przyczyny zaparć i jak je leczyć domowymi sposobami?

Zaparcia – jakie są ich przyczyny?

Wśród możliwych przyczyn zaparć można wymienić takie, jak:

• Wydłużenie jelita grubego z zaburzeniami w unerwieniu;
• Schorzenia neurologiczne (choroba Parkinsona, stwardnienie rozsiane, choroby naczyniowe mózgu, guz rdzenia kręgowego, neuropatia cukrzycowa);
• Rozszerzenie jelita grubego spowodowane brakiem w nim zwojów nerwowych;
• Zwężenie światła jelita przez guz rozrastający się wewnątrz jelita bądź uciskający jelito z zewnątrz;
• Przyczyny sytuacyjne (np. brak możliwości wypróżnienia, długotrwałe podróże, długotrwałe wylegiwanie się w łóżku);
• Zaburzenia czynnościowe (np. kurcz zwieraczy lub zaparcie nawykowe);
• Niedoczynność tarczycy;
• Cukrzyca;
• Przepuklina;
• Nowotwór jajnika/macicy;
• Endometrioza;
• Hemoroidy;

Co więcej, niektóre leki także mogą powodować zaparcia. Rekomenduje się, aby za każdym razem sprawdzić, czy leki (przeciwdepresyjne, przeciwbólowe, przeciwdrgawkowe, zawierające glin lub wapń, znieczulające, antykoncepcyjne, na nadciśnienie) nie powodują powstania zaparć.

Domowe sposoby leczenia zaparć

Chcąc uniknąć zaparć, należy dążyć do:

• Uregulowania trybu życia, w przypadku gdy można dopatrzyć się przyczynowego uwarunkowania zaparcia;
• Zmiany planu żywieniowego, gdy powoduje ona błędy sprzyjające powstawaniu i utrzymywaniu się tej dolegliwości, np. na dietę zawierającą dużą ilość błonnika (chleb razowy, surówki niezbyt rozdrobnione, kasza gryczana, itp.).
• Unikania, aż do stopniowego wykluczenia, stosowania środków przeczyszczających, itd.;
• Przyjmowania 3 razy w ciągu dnia po 1 łyżeczce naturalnego siemienia lnianego;
• Przywrócenia odruchu regularnego oddawania stolca przez próby codziennego wypróżniania się o stałych porach dnia;
• Spożywania rano, zaraz po przebudzeniu się, szklanki letniej wody, kwaśnego mleka, kefiru, kompotu ze śliwek suszonych, 2 łyżek miodu zalanych wcześniej szklanką chłodnej, przegotowanej wody lub ½ szklanki soku z kiszonej kapusty i spożycia pełnowartościowego śniadania.

Podczas zaparć zaleca się przyjmować leki osmotyczne, np. laktuloza czy glicerol, które redukują zagęszczenie stolca. Laktuloza jest bardzo często polecanym preparatem, jednak osoby, które mają nietolerancję galaktozy, nie powinny go przyjmować. Innymi preparatami, które zalecane są do zażywania w zaparciach, są zioła (aloes, nasiona kruszyny, nasiona babki śródziemnomorskiej i babki piaskowej) oraz preparaty poślizgowe w formie oleju parafinowego, środków pobudzających pracę jelita grubego czy leków zmiękczających stolec.